Dis nou die oggend voor Pappa die 94.7 fietsresies gaan ry. Hy het my eers mooi vertel dat dit nie regtig 'n resies is nie, maar eerder 'n uitdaging (groot woord..)
Veral (so sê hy) as jy nie geoefen het nie.
Mamma groet vir Pappa, en eet koue braaivleis (bietjie weird, ek stem saam).
Pappa groet my. Ek word bang, want Mamma vra iets oor sy polisse..
Hier is die drie van ons (ons hele gesinnetjie), geneem by Oom Andrew-hulle se huis in Johannesburg.
Pappa is klaar gery. Hy en Oom Martin het saam gery (eintlik sê my pa Oom Martin het hom in sy moer in gery).
Pappa was doodmoeg, maar baie bly om klaar te wees. "Nooit weer" sê hy "doen ek so iets sonder om te oefen nie"..
Ek dink my Pa het 'n belangrike les geleer met hierdie fiets-uitdaging...
Dankie vir Oom Alex en Tannie Linda dat hulle Pa oortuig het om te gaan ry (dit was tog baie lekker), en geluk aan hulle fantastiese tye (3 en 'n half uur of so iets belaglik vinnig)... Hulle het obviously nie gestop en rond gekyk hoe mooi Johannesburg is nie...
